پروتئین یک عنصر مهم برای حفظ سلامتی

اهمیت پروتئین در حفظ سلامتی

پروتئین یک عنصر مهم برای حفظ سلامتی بدن است. پروتئین در کنار چربی و کربوهیدرات ها، یک ماده مغذی است که بدن به مقادیر نسبتاً زیادی از آن نیاز دارد. بدن از پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت ها استفاده می کند. پروتئین یک جزء مهم ساختمان استخوان، ماهیچه، غضروف، پوست و خون است .

اضافه کردن  مواد غذایی حاوی پروتئین در رژیم غذایی روزانه دارای مزایای متعددی است.

پروتئین ها بلوک های ساختمان اصلی بدن هستند که به اسیدهای آمینه معروف هستند. پروتئین ها برای ساختن عضلات، تاندونها، اندام و پوست مورد استفاده قرار می گیرد.

پروتئین ها همچنین برای ساختن آنزیم ها، هورمون ها، انتقال دهنده های عصبی و مولکول های مختلف کوچک که عملکردهای مهمی دارند، استفاده می شوند.

۸ عملکرد مهم پروتئین در بدن

• بدن شما برای رشد و نگهداری بافت ها به پروتئین نیاز دارد.
• آنزیم ها پروتئین هایی هستند که به هزاران واکنش بیوشیمیایی موجود در داخل و خارج از سلول کمک می کنند
• برخی پروتئین ها هورمون هایی هستند که پیام رسان های شیمیایی هستند و به ارتباط بین سلول ها، بافت ها و اندام ها کمک می کنند.
• برخی پروتئین ها فیبر هستند و سلول ها و بافت ها را سفت و سخت می کنند. این پروتئین ها شامل کراتین، کلاژن و الاستین هستند که به شکل گیری چارچوب ساختارهای خاصی در بدن کمک می کنند. کراتین یک پروتئین ساختاری است که در پوست، مو و ناخن یافت می شود.
• پروتئین نقش مهمی در تنظیم غلظت اسیدها  و سایر مایعات در خون دارد.
• پروتئین ها فرآیندهای بدن را برای حفظ تعادل مایعات تنظیم می کنند. آلبومین و گلوبولین پروتئین هایی هستند که با جذب و نگه داشتن آب به حفظ تعادل مایعات بدن کمک می کنند.
• پروتئین ها در مبارزه با عفونت به ایمونوگلوبولین ها یا آنتی بادی ها کمک می کنند. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که به بدن در برابر مهاجمان مضر مانند باکتری ها و ویروس ها کمک می کنند.
• پروتئینهای مواد معذی را با جریان خون در سراسر  بدن منتقل می کنند.

منابع برتر پروتئین برای گیاهخواران

بهترین منابع پروتئین گوشت، ماهی، تخم مرغ و محصولات لبنی می باشد. در این مواد غذایی تمامی اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز بدن وجود دارد.

عدس با ۱۸ گرم پروتئین در هر فنجان پخته شده، منبع عالی پروتئین است.  

نخود و انواع مختلف لوبیا حاوی مقادیر زیادی پروتئین در هر وعده هستند.

نخود سبز که اغلب به عنوان یک غذای جانبی سرو می شود حاوی ۹ گرم پروتئین در هر فنجان پخته شده است، کمی بیشتر از یک فنجان شیر.

علاوه بر آن، یک وعده نخود سبز بیش از ۲۵ درصد از فیبرهای روزانه، ویتامینA ،C ، K، تیامین، فولات و منگنز را پوشش می دهد.

شیری که از سویا تهیه شده و با ویتامین ها و مواد معدنی غنی شده، جایگزین خوبی برای شیر گاو است.

آجیل و محصولات مشتق شده از آنها منبع عالی پروتئین هستند.

نشانه و علائم کمبود پروتئین

پوست متورم و پف دار که به دلیل کمبود شدید پروتئین منجر به فشار تورمی می شود. در نتیجه، مایع در بافت ها جمع می شود و باعث تورم می شود.

 کبد چرب یا تجمع چربی در سلولهای کبدی، در صورت عدم درمان بیماری، ممکن است به بیماری کبد چرب تبدیل شود و باعث التهاب، زخم کبدی و نارسایی بالقوه کبد شود.

علائم کمبود پروتئین اغلب بر روی پوست، مو و ناخن ها با علائمی مانند پوسته پوسته شدن یا تقسیم پوست، قرمزی و لکه های پوستی، ریزش مو و ایجاد ناخن های شکننده آشکار می شود.

از دست دادن توده عضلانی یکی از اولین نشانه های مصرف ناکافی پروتئین است. پروتئین برای رشد و نگهداری ماهیچه ها ضروری است.

کمبود پروتئین و چگالی پایین مواد معدنی استخوان با افزایش خطر شکستگی مرتبط است. پروتئین به حفظ استحکام و تراکم استخوان ها کمک می کند.

میزان پروتئین مورد نیاز

نیاز پروتئین همه افراد یکسان نیست. نیاز به پروتئین به عوامل زیادی از جمله وزن بدن، حجم عضلات، فعالیت بدنی و سن بستگی دارد.

 افراد مسن نیاز بیشتری به پروتئین برای حفظ سلامتی و جلوگیری از پوکی اسخوان دارند. پروتئین در رژیم غذایی برای توسعه استخوان و عضلات بسیار حیاتی است لذا جهت حفظ استخوان و توده عضلانی افراد مسن ، افزایش پروتئین در رژیم غذایی آنها توصیه شده است.

احتمالاً وزن بدن مهمترین عامل تعیین کننده در نیاز به پروتئین است، در نتیجه، توصیه ها معمولاً بر حسب وزن بدن به کیلوگرم ارائه می شود.

نقش پروتئین در کاهش وزن

پروتئین می تواند نقش موثری در کاهش وزن داشته باشد به این صورت که با تقویت میزان متابولیسم بدن باعث کاهش اشتها  می شود در نتیجه مصرف کالری کاهش می یابد و این به معنای  کاهش وزن می باشد و از نظر علمی ثابت شده است که برای کاهش وزن  باید میزان مصرف غذاهای دارای کالری را کاهش داد.