مرتکب گناهان شده‌ایم، چگونه گناهان خود را پاک کنیم؟

مرتکب گناهان شده‌ایم، چگونه گناهان خود را پاک کنیم؟

«وَأَقِمِ الصَّلَاهَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ» (هود علیه السلام، ۱۴)

– و در دو سوى روز (صبح و عصر یا صبح و مغرب) و در ساعات آغازین شب نماز را برپا دار که به راستى نیکى‌ها بدى‌ها را از میان مى‌برند این یک یادآورى است براى آنان که متذکّر مى‌شوند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ             

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ و صَلِّ عَلی فاطِمَهَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ – اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج – صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ.

با اهدای سلام؛

از یک سو همه می‌دانیم که به خاطر نادانی، غفلت، پیروی از هوای نفس، شرایط شخصی یا محیطی و …، مرتکب گناهان بسیاری می شویم و خلاصه پروندۀ خوبی نداریم؛ از سویی دیگر اکثر مردم در هر سنِی، سطحی و شرایطی که باشند، به توحید و معاد اعتقاد دارند و نگران حیات پس از مرگ و معاد خود هستند و البته که دوست دارند که از تمامی گناهان پاکِ پاک شوند و خلاصه آن که با خیال راحت و روسفید وارد محشر شده، به لقای ربّ العالمین برسند و یک سره به بهشت برده شوند و در کنار اولیاء الله جای گیرند.

بنابراین، همیشه این پرسش برای همگان مطرح است که «چه کنیم تا تمامی گناهان ما مورد عفو، مغفرت و رحمت الهی قرار گیرد و پاکِ پاک شویم؟!»

ما، اطلاعات بسیاری داریم که متأسفانه به آنها توجهی نداریم؛ بسیاری از این معلومات را باور نیز داریم و حتی به بسیاری از آنها عمل می‌نماییم؛ اما چون به اهمیت و ظرافت‌ها توجه لازم را نداریم، بهرۀ زیادی نیز نمی‌بریم!

از جمله مطهرات (پاک کننده‌ها)، “اسلام” عزیز است.

گناهی بدتر از کفر و شرک وجود ندارد، اما وقتی کسی اسلام می‌آورد، درجا از تمامی گناهان دوران کفر و شرک خود (به غیر از حق الناس) پاک می‌شود، چنان که گویی تازه متولد شده است، چرا که واقعاً تازه حیات یافته و متولد شده است.

اولین گام و شرط مسلمانی این است که به اسلام خود اقرار نماید و شهادتین «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلٰهَ إلّا اللّهُ – أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ صلوات الله علیه و آله» را به زبان جاری کند -البته از روی اخلاص، نه برای نفاق، ریا، فتنه و …-. تا همین مقدار شرط تشرف به اسلام است و اگر «أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیًّا وَلِیُّ ٱللَّٰهِ» نیز بگوید، گواهی داده که اسلامش ولایی می‌باشد و به امامت معتقد است.

اذان و نماز پاک کننده گناهان

“نماز” یک کلمه فارسی می‌باشد که برگردان (ترجمۀ) درست و کاملی هم نیست، چرا که واژۀ جایگزین نداریم، اما “صلاه” از ریشۀ “صلّ”، به معنای اتصال می‌باشد. یعنی با نماز، وصل می‌شوی به رحمت واسعۀ الهی؛ پس پاک می‌شوی.

ما، توفیق داریم که هر روز چند نوبت اذان و اقامه بگوییم و در آن “شهادتین” را به زبان آوریم، گویی تازه به اسلام تشرف یافته‌ایم. پس اگر توجه و باور داشته باشیم، با همین شهادتین در اذان و اقامه پاک می‌شویم.

اگر کافر و مشرک با شهادتین پاک می‌شود، بدیهی است که تمامی گناهان یک مسلمان، با همین شهادتین پاک می‌شود.

در محضر الهی می‌ایستیم و تکبیر می‌گوییم و نماز خود را اقامه می‌کنیم. با او سخنانی داریم که خودش به ما آموخته است، حمد و سوره‌ای از قرآن کریم می‌خوانیم، به رکوع و سجود می‌رویم و تسبیح می‌گوییم، و دوباره نوبت به “تشهد” می‌رسد.

«أَشْهَدُ أَنْ لا إِلٰهَ إلّا اللّهُ – أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ صلوات الله علیه و آله»، آیا با این تشهد، از تمامی گناهان گذشته و گناهان بین دو نماز، پاک نمی‌شویم؟!

خداوند متعال فرمود:

«وَأَقِمِ الصَّلَاهَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ» (هود علیه السلام، ۱۴)

– و در دو سوى روز (صبح و عصر یا صبح و مغرب) و در ساعات آغازین شب نماز را برپا دار که به راستى نیکى‌ها بدى‌ها را از میان مى‌برند این یک یادآورى است براى آنان که متذکّر مى‌شوند.

پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:

«مَنْ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ یَعْلَمُ مَا یَقُولُ فِیهِمَا انْصَرَفَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللهِ ذَنْبٌ» (کافی، ج ۳، ص ۲۶۶)

– کسی که دو رکعت نماز بخواند و بداند که در آن چه می‌گوید، پس از نماز گناهی برای او باقی نمی‌ماند.

امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام فرمودند:

«لَوْ یَعْلَمُ الْمُصَلّى ما یَغْشاهُ مِنَ الرَّحْمَهِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ». (غررالحکم، ح ۷۵۹۲)

– اگر نمازگزار مى‌دانست تا چه حد مشمول رحمت الهى است، هرگز سر خود را از سجده بر‌نمى داشت.

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:

«مَنْ قَبِلَ اللهُ مِنْهُ صَلاهً واحِدَهً لَمْ یُعَذِّبْهُ وَ مَنْ قَبِلَ مِنْهُ حَسَنَهً لَمْ یُعَذِّبْهُ» (کافى، ج ۳، ص ۲۶۶)

– خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک قبول کند، عذابش نمى‌نماید.

پس، به همین سرعت و راحتی، تمامی گناهان ما آمرزیده می‌شود و پاکِ پاک می‌شویم، چرا که “شهادتین” می‌گوییم و با “نماز – صلاه”، به رحمت واسعۀ الهی وصل می‌شویم و این اتصال پاک کننده است.

●- البته از نماز و این گنج گران‌بها باید محافظت نمود، مانند محافظت از هر سرمایۀ دیگری، فرمود: «وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ – آنان که بر نماز خود محافظت می‌کنند / المعارج، ۳۴»؛ اما فرض و حتی علم و تجربۀ ما نشان می‌دهد که زیاد هم دقت و توان این محافظت را نداریم! می‌فرماید: من تو را دوست دارم، می‌خواهم تو را ببخشم تا پاکِ پاک شوی و هیچ گناهی در پرونده و سابقۀ تو باقی نماند، پس اصلاً ناامید نشو؛ دوباره و دوباره بیا و نمازت را اقامه کن، تا دوباره و دوباره، پاک و مطهر شوی. من تمامی گناهانت را یکجا می‌بخشم». به همین راحتی و سرعت.

«قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» (الزّمر، ۵۳)

– بگو: «اى بندگان من که (به واسطۀ گناهان) بر خود اسراف کرده‌اید (در ستم به خود از حد گذشتید)! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همۀ گناهان را مى‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

در پایان هر نمازی، چون بارها شهادتین گفتیم، به اسلام گرویدیم، و چون کاملاً پاک شده‌ایم، قابلیت می‌یابیم که در جمع مسلمانان قرار گیریم و بزرگان آن، یعنی پیامبر اکرم صلوات الله علیه آله، خودمان و جمعی بندگان صالح خدا و به فرشتگان سلام بدهیم.

نقل از پاسخ به شبهات https://www.x-shobhe.com/