تاکتیک دشمن در تحریف، ایجاد شک و تردید است

تاکتیک دشمن در تحریف، ایجاد شک و تردید است.

بدیهی است که دشمن، به هر حیله، ترفند و تاکتیکی برای دشمنی و ایجاد شک، تردید، بدبینی و انحراف در اذهان عمومی متوسل می‌شود، اما مهم این است که مخاطب، اگر دسترسی به منابع و اسناد نیز نداشته باشد، “عقل و شعور” دارد و می‌تواند به خوبی تشخیص دهد.

به فرموده‌ی امام باقر علیه السلام: «عقل حجت درونی است و انبیا و امامان علیهم السلام، حجت‌های بیرونی هستند».

تاکتیک دشمن در تحریف، فقط این نیست که جمله یا خبری دروغین را بسازد و آن را به کسی [از خدا گرفته تا …] نسبت دهد – و فقط این نیست که در جمله یا گزاره‌ای [آیه، حدیث، جملات بزرگان و …] دست ببرد و با ایجاد تغییراتی در کلمات، آن را تحریف نماید! بلکه از ظریف‌ترین روش‌های تحریف، «تحریف کلمه از موضع خودش می‌باشد»، یعنی نه جمله عوض می‌شود و نه کلماتش، اما موضعش با تحریف تغییر می‌یابد!

خداوند متعال، بنیان این تاکتیک را به “یهود” نسبت داد و فرمود: «مِنَ الَّذِینَ هَادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ – برخی از یهود، کلمه را از موضعش تحریف می‌کنند/ النساء، ۴۶».

یکی از روش‌های تحریف این است که وقتی بزرگی، نقل قولی از اندیشه‌‌ی نادرستی را شرح می‌دهد تا سپس آن را نقد و رد نماید، یک عده فقط همان بخش “نقل” را از او می‌آورند، چنان که گویی، نظر خود او چنین بوده است!

فرض کنید وقتی خداوند متعال در قرآن مجید، از اندیشه‌ها، گرایشات، نظرات و انحرافات و ادعاها و اقوال اهل کفار و فسق، فساد و ظلم، بیانی می‌فرماید و رد می‌کند، فقط همان بخش نقل قول آنها را بیاورند و بگویند: «خدا در قرآن چنین فرموده است»!

معروف است که می‌گویند: از بی‌نمازی پرسیدند: «تو که ادعای مسلمانی می‌کنی، پس چرا نماز نمی‌خوانی»؟! گفت: «به امر خدا در قرآن کریم که فرمود: “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاهَ – ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به نماز نزدیک نشوید”» و دیگر با ادامه آیه کاری نداشت که فرموده بود: «وَأَنْتُمْ سُکَارَى – در حالی که مست هستید»!

چارچوب‌های زندگی سالم فردی و اجتماعی در اسلام بسیار مشخص است و البته که اهل عقل، معرفت، ایمان، بصیرت، تقوا و عمل صالح، این چارچوب‌ها را در عرصه نظری قبول دارند و در عرصه عملی، معمول می‌دارند، و بدیهی است که عالِم، مجتهد، فقیه، اهل تزکیه، شعور، بصیرت و تقوا، غیر از این نظر، موضع و عملی ندارد؛ اما این تاکتیک‌های ناجوانمردانه در “جنگ نرم”، خود معرف شخصیت، مواضع، سیاست‌ها و بیش از آن تهی بودن منافق جماعت دارد. کسانی که خداوند سبحان، خود در توصیف‌شان فرمود:

«فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُوا یَکْذِبُونَ» (البقره، ۱۰)

ترجمه: در دلهای آنان یک نوع بیماری است؛ خداوند بر بیماری آنان افزوده؛ و به خاطر دروغهایی که می‌گفتند، عذاب دردناکی در انتظار آنهاست.

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10004.html