ادب لباس زیبایی است در تن آدمی

ادب لباس زیبایی است که در تن آدمی

ادب لباس زیبایی است که در تن آدمی جلوه‌گری می کند و حد و اندازه‌ی هر چیز را بر او مشخص می سازد.

ادب ظرافت عمل است که از ابتدای آفرینش همراه خلقت بوده و در زمان رسول خدا (صلوات الله علیه) این واژه بار معنایی گرفت و در فرهنگ ما بسیار به کار رفت.

ادب رکنی است که خداوند تعالی خردها را به آن تأیید می کند و زینتی است که نسبت های غیر اصیل را بدان آرایش دهند.  ادب حفظ حدّ و اندازه هر چیز و تجاوز ننمودن از آن است، و تمام شئون زندگی ما به نوعی تحت این واژه می آید که یا ادب است و یا خلاف ادب.

در رابطه با اهمیت ادب در قرآن می‌توان به این آیه رجوع کرد که در آن، رعایت ادب و نگاه داشتن حرمت افراد در روابط اجتماعی، نشانه خردمندی دانسته شده است.

 «اِنَّ الذینَ یُنَادُونَکَ مِنْ وراءِ الحُجراتِ أَکْثَرُهُمْ لایَعْقِلونَ؛ (ولی)کسانی که تو را از پشت حجره‌ها بلند صدا می‌زنند، بیشترشان نمی‌فهمند. »

حضرت امیر المؤمنین علی (علیه‌السلام) به فرزندش امام حسن (ع) وصیت کرد که:

«پسرم بهره و سهم خود را از ادب به طور شایسته برگیر و دل را برای ادب آماده کن، زیرا دل بزرگتر از این است که پلیدی در آن وارد گردد.

 بدان که هر گاه فقیر شوی، ادب تو را بی نیاز خواهد ساخت و می توانی به راحتی زندگی کنی و اگر به شهرهای غربت هم بروی دوست و همراه تواست. فرزندم! ادب سبب ازدیاد خرد و پاکی و زیرکی قلب است و منشأ فضل و برتری و جوانمردی است.

بدان که دوست واقعی برای کسی به واسطه مال و ریاست پیدا نمی‌شود بلکه ادب است که تکیه‌گاه مرد و دلیل عقل و راهبر صفات پسندیده و اخلاق نیکوی اوست و هر کس فاقد ادب شود حیوانی بیش نیست.»

اهمیت ادب، آنقدر بالا است که امام صادق (ع) در جایی می‌فرمایند:

 اگر به تو گفتند اجل تو فقط تا دو روز دیگر باقی است یک روزش را بگذار برای اینکه ادب یاد بگیری و بفهمی باید چه کار کنی برای اینکه به وسیله این یک روزی که آموختی، فردا استفاده کنی یعنی روز دوم مودّب باشی.

آیت الله مکارم شیرازی در این باره می‌فرمایند:

 «اصولاً هر قدر سطح خرد و عقل بالاتر رود بر ادب او افزوده می‌شود؛ زیرا «ارزش‌ها» و «ضد ارزش‌ها» را بهتر درک می‌کند.

منبع: مدرسه حقانی http://www.haghani.hawzahqom.ir/