سرخک و اهمیت واکسیناسیون

سرخک و اهمیت واکسیناسیون

واکسینه شدن برای کودکان در برابر سرخک اجباری است:

ویروس سرخک بسیار مسری است و به ویژه برای نوزادان و کودکان خردسال خطرناک است.

محتوا در یک نگاه

سرخک چیست؟

علائم سرخک چیست؟

عوارض احتمالی سرخک چیست؟

سرخک چیست؟

سرخک یک نوع بیماری ویروسی است.

 ویروس سرخک از طریق عفونت یا تماس مستقیم با ترشحات یک فرد آلوده منتقل می شود.

ویروس ها هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند.

ویروس سرخک می تواند از طریق قطرات ریز در هوا پخش شود.

ویروس سرخک می تواند به مدت معینی روی اشیایی مانند لیوان یا دستگیره در نیز زنده بماند.

در زبان عامیانه سرخک جزو بیماری های دوران کودکی محسوب می شود. این اصطلاح به این واقعیت مربوط می شود که اکثر مردم در دوران کودکی به سرخک مبتلا می شوند.

هیچ درمانی برای سرخک وجود ندارد. فقط می توان با برخی داروها مثل ضد تب علائم را کاهش داد.

علائم سرخک چیست؟

بیماری سرخک دو مرحله دارد.

پس از آلوده شدن، به طور متوسط ​​۱۰ تا ۱۴ روز طول می کشد تا اولین علائم ظاهر شوند.

برخی از علائم در ابتدا عبارتند از:

سرفه

تب شدید

لکه های روی مخاط دهان

لکه های روی مخاط دهان که به آن لکه های کوپلیک نیز می گویند می توانند در داخل دهان، در گوشه های دهان و اطراف لب ظاهر شوند.

دو تا چهار روز پس از ظاهر شدن اولین علائم، لکه های صورتی مایل به قهوه ای ظاهر می شود. لکه ها ابتدا روی صورت و پشت گوش ظاهر می شوند و سپس در بدن پخش می شوند.

تب اغلب در این زمان افزایش می یابد. لکه ها بعد از سه تا چهار روز برطرف می شود و مرحله حاد به پایان می رسد، اما سیستم ایمنی اغلب برای مدت طولانی تری ضعیف می ماند، که می تواند منجر به درد گوش میانی و ذات الریه در افراد مبتلا شود.

عوارض احتمالی سرخک چیست؟

علاوه بر دوره معمول سرخک، عوارضی نیز ممکن است در طول ابتلا رخ دهد. عوارض نادر اما بسیار خطرناک هستند و اغلب نوزادان را تحت تأثیر قرار می دهند. بزرگسالان با سیستم ایمنی ضعیف نیز جزو گروه های خطر هستند.

آنسفالیت حاد

حدود ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفری که بیمار می شوند، از التهاب حاد مغز (آنسفالیت) ناشی از سرخک رنج می برند در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد کشنده است، ۲۰ تا ۳۰ درصد آسیب های دائمی مانند فلج یا ناتوانی ذهنی را تجربه می کنند.

آنسفالیت تحت حاد

آنسفالیت تحت حاد یا پانانسفالیت اسکلروزان تحت حاد (SSPE) نادرتر است. چهار تا یازده نفر از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، این سیر بیماری همیشه به مرگ ختم می شود. این بیماری در کودکانی که در ۱۲ ماه اول زندگی به ویروس سرخک مبتلا شده اند، شایع تر است.

محافظت از خود در برابر سرخک

واکسیناسیون علیه سرخک از دهه ۱۹۷۰ توصیه شده است.

واکسیناسیون تنها راه موثر برای محافظت از خود در برابر ویروس سرخک است زیرا سرخک بسیار مسری است. اگر یک فرد بیمار در یک اتاق حضور داشته باشد، ویروس ها را می توان بعد از دو ساعت از خروج فرد مورد نظر از اتاق تشخیص داد. قرار گرفتن در معرض ویروس تقریباً همیشه منجر به شیوع می شود. از طرف دیگر، پس از واکسیناسیون مضاعف، معمولاً افراد بصورت مادام العمر از این بیماری در امان هستید.

واکسیناسیون سرخک برای کودکان و نوجوانان

کودکان معمولاً برای اولین بار در سنین ۱۱ تا ۱۴ ماهگی واکسینه می شوند. دوز دوم آن به طور معمول بین ۴ تا ۶ سال تجویز می شود .

واکسیناسیون پس از تماس با ویروس سرخک

افراد واکسینه نشده در صورتی که در معرض ویروس سرخک قرار گرفته اند باید سریع اقدام به واکسینه کنند و در سه روز اول واکسینه شوند.