معلق مغناطیسی
قرار دادن آهنرباها روی هم به این راحتی ها نیست. ولی با یک ترفند در آزمایش موفق می شویم.
آهنرباها به خاطر نیروهای جاذبه و دافعه خود شناخته می شوند. اینکه یک آهنربا آهن ربای دیگری را جذب یا دفع می کند بستگی به جهت قطب های مغناطیسی آنها (قطب شمال یا جنوب) به یکدیگر دارد. قطب های هم نام همدیگر را دفع می کنند و قطب های غیر هم نام همدیگر را جذب می کنند.
اگر قطب های هم نام آهن رباها همدیگر را دفع می کنند، پس مطمئناً یک آهن ربا باید به آهن ربای دیگر اجازه دهد تا بالای آن معلق شود؟
هرکسی که این کار را امتحان کند متوجه می شود که نمی توان یک آهن ربا را روی آهن ربای دیگر معلق کرد. مهم نیست که چقدر آهن ربا را ثابت نگه دارید، آهن ربا همچنان به طرفین سقوط می کند. فیزیکدانان این حالت را “تعادل ناپایدار” می نامند. زمانی که میخواهیم توپی را روی توپ دیگری قرار دهیم، چیزی مشابه را تجربه میکنیم. مهم نیست که چقدر دستمان ثابت است، می توانیم سعی کنیم توپ را متعادل کنیم، توپ همچنان به پایین می افتد. بنابراین ما باید از ترفندی استفاده کنیم تا تعادل ناپایدار را “پایدار” کنیم.
ما از آهن رباهای حلقه ای استفاده می کنیم که به طور متناوب روی میله ای با همان قطب ها قرار می گیرند (یعنی قطب جنوب در قطب جنوب و قطب شمال در قطب شمال).به یاد می آوریم: هنگامی که مانند قطب های مغناطیسی به یکدیگر نزدیک می شوند، یکدیگر را دفع می کنند). میله ای که در وسط قرار دارد از لغزش این آهن رباهای حلقه ای به طرفین جلوگیری می کند و آهن رباها به طور دائم روی هم شناور می شوند!
ما می توانیم به آرامی حلقه های شناور را با انگشت خود تکان دهیم، آنها چند بار “بالا و پایین” می پرند و سپس ثابت می شوند. حالت شناور اکنون دائمی است.